затачы́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
затачу́ся |
зато́чымся |
| 2-я ас. |
зато́чышся |
зато́чыцеся |
| 3-я ас. |
зато́чыцца |
зато́чацца |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
затачы́ўся |
затачы́ліся |
| ж. |
затачы́лася |
| н. |
затачы́лася |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
затачы́ся |
затачы́цеся |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
затачы́ўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
затачы́цца сов. заточи́ться, заостри́ться
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
затачы́цца, ‑тачуся, ‑точышся, ‑тачыцца; зак.
Разм. Пралезці, праціснуцца ў глыб, у сярэдзіну чаго‑н. Затачыцца ў натоўп. □ Хацеў [Мітрафанка] кінуцца ў адрыну, затачыцца ў сена і перабыць ліхую гадзіну, дачакацца, пакуль прыйдзе бацька. Сабаленка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
заточи́ться сов. завастры́цца; затачы́цца.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)