затану́лы, -ая, -ае.

Які затануў.

Затанулая лодка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

затану́лы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. затану́лы затану́лая затану́лае затану́лыя
Р. затану́лага затану́лай
затану́лае		 затану́лага затану́лых
Д. затану́ламу затану́лай затану́ламу затану́лым
В. затану́лы (неадуш.)
затану́лага (адуш.)		 затану́лую затану́лае затану́лыя (неадуш.)
затану́лых (адуш.)
Т. затану́лым затану́лай
затану́лаю		 затану́лым затану́лымі
М. затану́лым затану́лай затану́лым затану́лых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

затану́лы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. затану́лы затану́лая затану́лае затану́лыя
Р. затану́лага затану́лай
затану́лае		 затану́лага затану́лых
Д. затану́ламу затану́лай затану́ламу затану́лым
В. затану́лы (неадуш.)
затану́лага (адуш.)		 затану́лую затану́лае затану́лыя (неадуш.)
затану́лых (адуш.)
Т. затану́лым затану́лай
затану́лаю		 затану́лым затану́лымі
М. затану́лым затану́лай затану́лым затану́лых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

затану́лы затону́вший

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

затану́лы, ‑ая, ‑ае.

Які затануў, патануў. Затанулая лодка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

затону́вший

1. прич. які́ (што) патану́ў; які́ (што) затану́ў;

2. прил. патану́лы, затану́лы;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

То́пленік ’тапелец’ (Нас., Байк. і Некр., Ласт., Сл. ПЗБ, ТС), то́плянік (tòplanik) ’тс’ (Федар. 4), тапе́льнік ’тс’ (Байк. і Некр.), то́пельнік ’тс’ (Сл. ПЗБ), уто́пленік, то́пленік ’тс’ (Некр. і Байк.), сюды ж то́пленік ’затанулае бервяно’ (пух., Сл. ПЗБ), то́пленікі ’патоплены ў вадзе лесаматэрыял’ (ТС), то́пленік, топля́к ’патануўшае бервяно, дрэва’ (лельч., Жыв. сл.), таплі́ннік ’тс’ (барыс., Сл. ПЗБ). Ад дзеепрыметніка (у)топлы ’затанулы’, што да тапіць 1, гл.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)