затаи́ть сов. затаі́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

затаі́ць сов. затаи́ть;

з. кры́ўду — затаи́ть оби́ду;

◊ з. дыха́нне — затаи́ть дыха́ние

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прытаі́ць сов.

1. (спрятать) утаи́ть;

2. перен. притаи́ть, затаи́ть;

п. кры́ўду — притаи́ть (затаи́ть) оби́ду

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заця́цца сов., разг.

1. запере́ться; заупря́миться;

2. затаи́ть зло́бу

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дыха́нне ср. дыха́ние;

○ шту́чнае д. — иску́сственное дыха́ние;

◊ друго́е д. — второ́е дыха́ние;

да апо́шняга ~ння — до после́днего вздо́ха;

затаі́ць д. — затаи́ть дыха́ние

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зае́сціся сов., разг.

1. (з кім; без доп.) задра́ться, сцепи́ться;

2. (на кого и без доп.) взъе́сться; затаи́ть зло́бу;

3. (у што) застря́ть (в чём);

ні́тка зае́лася ў клубо́к — ни́тка застря́ла в клубке́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)