засыпны́
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
засыпны́ |
засыпна́я |
засыпно́е |
засыпны́я |
| Р. |
засыпно́га |
засыпно́й засыпно́е |
засыпно́га |
засыпны́х |
| Д. |
засыпно́му |
засыпно́й |
засыпно́му |
засыпны́м |
| В. |
засыпны́ (неадуш.) засыпно́га (адуш.) |
засыпну́ю |
засыпно́е |
засыпны́я (неадуш.) засыпны́х (адуш.) |
| Т. |
засыпны́м |
засыпно́й засыпно́ю |
засыпны́м |
засыпны́мі |
| М. |
засыпны́м |
засыпно́й |
засыпны́м |
засыпны́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
засыпны́, ‑ая, ‑ое.
Прызначаны для засыпання. Засыпны апарат. // Зроблены шляхам засыпання. Да зімы звяно збудавала засыпную хацінку для сваіх выхаванцаў [трусянят]. Пальчэўскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
засыпно́й спец. засыпны́;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)