засыпа́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. засыпа́нне
Р. засыпа́ння
Д. засыпа́нню
В. засыпа́нне
Т. засыпа́ннем
М. засыпа́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

засыпа́нне ср. засыпа́ние, засы́пка ж.;

з. ро́ва — засыпа́ние (засы́пка) рва

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

засыпа́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. засыпа́ць ​1 — засы́паць ​1 (у 1–3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

засы́паць, -плю, -плеш, -пле; -сы́п; -паны; зак.

1. што. Запоўніць даверху чым-н. сыпкім.

З. роў.

2. каго-што. Пакрыць слоем чаго-н. сыпкага.

З. стол мукой.

З. пытаннямі (перан.).

3. што і чаго. Насыпаць, усыпаць куды-н. у якой-н. колькасці.

|| незак. засыпа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. засыпа́нне, -я, н. і засы́пка, -і, ДМ -пцы, ж. (у 1 і 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

засыпа́ниеII засыпа́нне, -ння ср.;

засыпа́ние рва засыпа́нне ро́ва.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

засы́пка ж.

1. (действие) засыпа́нне, -ння ср., засы́пка, -кі ж.; см. засыпа́тьII;

2. (засыпанное) засы́пка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)