за́сып
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
за́сып |
за́сыпы |
| Р. |
за́сыпу |
за́сыпаў |
| Д. |
за́сыпу |
за́сыпам |
| В. |
за́сып |
за́сыпы |
| Т. |
за́сыпам |
за́сыпамі |
| М. |
за́сыпе |
за́сыпах |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
засы́паць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
засы́плю |
засы́плем |
| 2-я ас. |
засы́плеш |
засы́плеце |
| 3-я ас. |
засы́пле |
засы́плюць |
| Прошлы час |
| м. |
засы́паў |
засы́палі |
| ж. |
засы́пала |
| н. |
засы́пала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
засы́п |
засы́пце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
засы́паўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)