засына́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. засына́нне
Р. засына́ння
Д. засына́нню
В. засына́нне
Т. засына́ннем
М. засына́нні

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

засына́нне, ‑я, м.

Стан паводле знач. дзеясл. засынаць — заснуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

засыпа́ние​I засына́нне, -ння ср.; см. засыпа́ть​I.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)