засыла́ць гл. заслаць¹.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

засыла́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. засыла́ю засыла́ем
2-я ас. засыла́еш засыла́еце
3-я ас. засыла́е засыла́юць
Прошлы час
м. засыла́ў засыла́лі
ж. засыла́ла
н. засыла́ла
Загадны лад
2-я ас. засыла́й засыла́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час засыла́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

засыла́ць несов. засыла́ть, (куда-л. — ещё) усыла́ть; см. засла́ць I

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

засыла́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да заслаць ​1.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

засла́ць¹, зашлю́, зашле́ш, зашле́; зашлём, зашляце́, зашлю́ць; зашлі́; засла́ны; зак., каго-што.

1. Адаслаць далёка ці не па прызначэнні.

З. на край свету.

2. Паслаць з якой-н. скрытай, тайнай мэтай.

З. агентаў.

3. Адправіць, пераслаць каму-н., цераз каго-н. (разм.).

З. гасцінцы родным цераз знаёмага.

|| незак. засыла́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. засы́лка, -і, ДМ -лцы, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

засыла́ть несов. засыла́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

засыла́цца, ‑аецца; незак.

Зал. да засылаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

засыла́нне ср. засыла́ние; см. засыла́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

засы́лка, ‑і, ДМ ‑лцы, ж.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. засылаць — заслаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

засыла́цца несов., страд. засыла́ться, усыла́ться; см. засыла́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)