за́сціцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. за́сціцца за́сцяцца
Прошлы час
м. за́сціўся за́сціліся
ж. за́сцілася
н. за́сцілася

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

за́сціцца несов., страд. за́ститься разг.; тума́ниться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

за́сціцца, ‑ціцца; незак.

Разм. Затуманьвацца; станавіцца нябачным. // перан. Траціць выразнасць. Шэкспіраўскі жэмчуг не павінен рассыпацца дарэмна, але выкарыстоўваць яго трэба так, каб асноўная думка не засцілася. Лужанін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мути́ться

1. (о жидкости) каламу́ціцца, муці́цца; (мутнеть) мутне́ць;

вода́ мути́тся вада́ каламу́ціцца (муці́цца, мутне́е);

2. (помрачаться) мутне́ць, тума́ніцца, за́сціцца;

рассу́док мути́тся ро́зум мутне́е (тума́ніцца);

3. (в голове, в глазах и т. п.) мутне́ць;

4. страд. муці́цца, каламу́ціцца; баламу́ціцца; бунтава́цца; блы́тацца; падбухто́рвацца; см. мути́ть​ 1, 3.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)