засты́ть сов., в разн. знач. засты́ць, мног. пазастыва́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пазастыва́ць сов. (о многом) засты́ть; засты́нуть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

усты́ць сов. (затвердеть от холода) засты́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

знерухо́мець сов. (стать неподвижным) остолбене́ть, замере́ть, засты́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

удубе́ць сов.

1. озя́бнуть, замёрзнуть, закочене́ть;

2. (о трупе) окочене́ть, засты́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

здранцве́ць сов.

1. (потерять чувствительность, гибкость) одеревене́ть, онеме́ть, зате́чь; занеме́ть;

2. перен. (застыть, замереть) оцепене́ть, помертве́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

окочене́ть сов.

1. (замёрзнуть) адубе́ць, скарчане́ць, скале́ць;

2. (застыть — о трупе) скарчане́ць;

3. перен. (стать неподвижным) змярцве́ць, заняме́ць, зняме́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

засты́ць сов., в разн. знач. засты́ть; (о вязких, клейких веществах — ещё) схвати́ться;

клей ~ты́ў — клей засты́л (схвати́лся);

рэ́чка ~ты́ла — ре́чка засты́ла;

но́гі ~ты́лі — но́ги засты́ли;

з. ад здзіўле́ння — засты́ть от удивле́ния;

жыццё ў го́радзе ~ты́ла — жизнь в го́роде засты́ла

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)