заступле́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. заступле́нне
Р. заступле́ння
Д. заступле́нню
В. заступле́нне
Т. заступле́ннем
М. заступле́нні

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

заступле́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. заступаць — заступіць (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прегражде́ние ср.

1. (действие) перагаро́джванне, -ння ср.; заступле́нне, -ння ср.; перапыне́нне, -ння ср.; забаро́на, -ны ж.;

2. (преграда) уст. перашко́да, -ды ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)