застуката́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
застукачу́ |
застуко́чам |
| 2-я ас. |
застуко́чаш |
застуко́чаце |
| 3-я ас. |
застуко́ча |
застуко́чуць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
застуката́ў |
застуката́лі |
| ж. |
застуката́ла |
| н. |
застуката́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
застукачы́ |
застукачы́це |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
застуката́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
застуката́ць сов., разг. засту́кать
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
застуката́ць, ‑качу, ‑кочаш, ‑коча; зак.
Пачаць стукатаць. // Прастукатаць. У нас, у лесе, цішыня.. Хіба што дзяцел па сухадрэвіне застукоча, дык мы з такім лёскатам звыкліся. Новікаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
застукаце́ць сов., разг., см. застуката́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)