засту́джваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. засту́джваю засту́джваем
2-я ас. засту́джваеш засту́джваеце
3-я ас. засту́джвае засту́джваюць
Прошлы час
м. засту́джваў засту́джвалі
ж. засту́джвала
н. засту́джвала
Загадны лад
2-я ас. засту́джвай засту́джвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час засту́джваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

засту́джваць несов., разг. засту́живать, простужа́ть, просту́живать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

засту́джваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да застудзіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

застудзі́ць, -уджу́, -у́дзіш, -у́дзіць; -у́джаны; зак., што.

Даўшы азябнуць, прастудзіць.

З. горла.

З. ногі.

|| незак. засту́джваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

засту́живать несов., разг. засту́джваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

засту́джвацца несов., возвр., страд., разг. засту́живаться, простужа́ться, просту́живаться; см. застудзі́цца, засту́джваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)