заста́ўлены

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. заста́ўлены заста́ўленая заста́ўленае заста́ўленыя
Р. заста́ўленага заста́ўленай
заста́ўленае		 заста́ўленага заста́ўленых
Д. заста́ўленаму заста́ўленай заста́ўленаму заста́ўленым
В. заста́ўлены (неадуш.)
заста́ўленага (адуш.)		 заста́ўленую заста́ўленае заста́ўленыя (неадуш.)
заста́ўленых (адуш.)
Т. заста́ўленым заста́ўленай
заста́ўленаю		 заста́ўленым заста́ўленымі
М. заста́ўленым заста́ўленай заста́ўленым заста́ўленых

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

заста́ўлены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. заста́ўлены заста́ўленая заста́ўленае заста́ўленыя
Р. заста́ўленага заста́ўленай
заста́ўленае		 заста́ўленага заста́ўленых
Д. заста́ўленаму заста́ўленай заста́ўленаму заста́ўленым
В. заста́ўлены (неадуш.)
заста́ўленага (адуш.)		 заста́ўленую заста́ўленае заста́ўленыя (неадуш.)
заста́ўленых (адуш.)
Т. заста́ўленым заста́ўленай
заста́ўленаю		 заста́ўленым заста́ўленымі
М. заста́ўленым заста́ўленай заста́ўленым заста́ўленых

Кароткая форма: заста́ўлена.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

заста́ўлены

1. заста́вленный; уста́вленный;

2. загоро́женный, заста́вленный;

3. поста́вленный;

4. загромождённый;

1-4 см. заста́віць I

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заста́ўлены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад заставіць ​1.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

захла́млены, -ая, -ае.

Застаўлены, завалены хламам, непатрэбнымі рэчамі і пад.

З. калідор.

|| наз. захла́мленасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

заста́вленный (загромождённый) заста́ўлены, мног. пазастаўля́ны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уста́вленный

1. уста́ўлены; расста́ўлены;

2. заста́ўлены, мног. пазастаўля́ны, уста́ўлены;

3. утаро́плены; см. уста́вить;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тагано́к, ‑нка, м.

Памянш.-ласк. да таган; невялікі таган. Стол застаўлены закускамі, гарэлкай, скварыцца на таганку яечня — не тоячыся, паказвае млынар, што госць жаданы. Навуменка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падако́ннік, ‑а, м.

Дошка або каменная пліта, устаўленая ці ўмураваная гарызантальна ў аконны праём знізу. Падако былі густа застаўлены вазонамі. Бядуля. [Рыгор] падышоў бліжэй да акна, абапёрся локцямі на падаконнік. Гартны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

назво́зіць, ‑звожу, ‑звозіш, ‑звозіць; зак., чаго.

Звезці, даставіць за пекалькі прыёмаў вялікую колькасць чаго‑н. Назвозіць камення. □ Увесь ніжні паверх [млына] быў застаўлены мяшкамі: жыта, ячмень, пшаніца. Назвозілі з усяго сельсавета. Кудравец.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)