застагава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
застагу́ю |
застагу́ем |
| 2-я ас. |
застагу́еш |
застагу́еце |
| 3-я ас. |
застагу́е |
застагу́юць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
застагава́ў |
застагава́лі |
| ж. |
застагава́ла |
| н. |
застагава́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
застагу́й |
застагу́йце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
застагава́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
застагава́ць сов. застогова́ть;
з. се́на — застогова́ть се́но
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
застагава́ць, ‑гую, ‑гуеш, ‑гуе; зак., што.
Скласці ў стагі. Застагаваць сена. Застагаваць салому.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
застогова́ть сов. застагава́ць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)