заснава́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -нуе́цца; зак.

Узнікнуць, утварыцца.

Заснавалася новая вёска.

|| незак. засно́ўвацца, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

заснава́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. заснуе́цца засную́цца
Прошлы час
м. заснава́ўся заснава́ліся
ж. заснава́лася
н. заснава́лася

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

заснава́цца сов. основа́ться, организова́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заснава́цца, ‑снуецца; зак.

1. Узнікнуць, утварыцца. На месцы былой дрыгвы заснаваўся і з небывалай сілай пачаў расці сацыялістычны горад. Кудраўцаў.

2. Пакрыцца, зацягнуцца (павуціннем, смугой і пад.). Лес туманам заснаваўся, Луг расой акрыўся. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аснава́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., аснуе́цца; зак.

Тое, што і заснавацца (у 1 знач.).

|| незак. асно́ўвацца, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

основа́ться

1. заснава́цца;

2. (обосноваться) абаснава́цца;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аснава́цца, аснуецца; зак.

Узнікнуць, утварыцца, арганізавацца; тое, што і заснавацца (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

засно́ўвацца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да заснавацца.

2. на чым. Мець што‑н. за аснову, грунтавацца на чым‑н. — Праект засноўваецца на лічбах і павінен быць вычарпальным... Броўка.

3. Зал. да засноўваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

засно́ўвацца несов.

1. осно́вываться, организо́вываться; см. заснава́цца;

2. страд. осно́вываться, организо́вываться, учрежда́ться; образо́вываться; см. засно́ўваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

з’арганізава́цца, ‑зуецца; ‑зуемся, ‑зуецеся, ‑зуюцца; зак.

1. Аб’яднацца, стварыўшы якую‑н. групу, арганізацыю. [Тодар] далучыўся да былых акружэнцаў, што з’арганізаваліся ў партызанскі атрад. З імі і праваяваў усю вайну. Пальчэўскі. [Крывавязаў:] — Мы, восем чалавек артылерыстаў, пазаўчора з’арганізаваліся ў ячэйку. Хадкевіч. // Аб’яднацца. згуртавацца для якой‑н. мэты. [Янка Чабор] пісаў: «Давайце з’арганізуемся, каб агульнымі сіламі выдаваць свой уласны часопіс». Хромчанка.

2. Заснавацца, стварыцца, узнікнуць. Пры клубе з’арганізаваўся аматарскі хор.

3. Набыць арганізаваны характар. З’арганізавалася спартыўная вучоба.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)