заслі́ніць гл. слініць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

заслі́ніць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. заслі́ню заслі́нім
2-я ас. заслі́ніш заслі́ніце
3-я ас. заслі́ніць заслі́няць
Прошлы час
м. заслі́ніў заслі́нілі
ж. заслі́ніла
н. заслі́ніла
Загадны лад
2-я ас. заслі́нь заслі́ньце
Дзеепрыслоўе
прош. час заслі́ніўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

заслі́ніць сов. заслюни́ть, заслюня́вить; замусо́лить

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заслі́ніць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; зак., што.

Запэцкаць слінаю. Дзіця заслініла кашулю.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

слі́ніць, -ню, -ніш, -ніць; -нены; незак., што.

1. Змочваць слінай.

С. нітку.

2. Пэцкаць слінай.

Нельга с. кнігу.

|| зак. наслі́ніць, -ню, -ніш, -ніць; -нены (да 1 знач.), паслі́ніць, -ню, -ніш, -ніць; -нены (да 1 знач.) і заслі́ніць, -ню, -ніш, -ніць; -нены (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

заслі́ньваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да заслініць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заслюни́ть сов. заслі́ніць, мног. пазаслі́ньваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пазаслі́ньваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Разм. Заслініць усё, многае.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заслюня́вить сов., прост. заслі́ніць, мног. пазаслі́ньваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заслі́нены, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад заслініць.

2. у знач. прым. Які заслініўся; слінявы. Засліненае дзіця.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)