засло́нены

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. засло́нены засло́неная засло́ненае засло́неныя
Р. засло́ненага засло́ненай
засло́ненае		 засло́ненага засло́неных
Д. засло́ненаму засло́ненай засло́ненаму засло́неным
В. засло́нены (неадуш.)
засло́ненага (адуш.)		 засло́неную засло́ненае засло́неныя (неадуш.)
засло́неных (адуш.)
Т. засло́неным засло́ненай
засло́ненаю		 засло́неным засло́ненымі
М. засло́неным засло́ненай засло́неным засло́неных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

засло́нены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. засло́нены засло́неная засло́ненае засло́неныя
Р. засло́ненага засло́ненай
засло́ненае		 засло́ненага засло́неных
Д. засло́ненаму засло́ненай засло́ненаму засло́неным
В. засло́нены (неадуш.)
засло́ненага (адуш.)		 засло́неную засло́ненае засло́неныя (неадуш.)
засло́неных (адуш.)
Т. засло́неным засло́ненай
засло́ненаю		 засло́неным засло́ненымі
М. засло́неным засло́ненай засло́неным засло́неных

Кароткая форма: засло́нена.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

засло́нены

1. в разн. знач. заслонённый; закры́тый;

2. закры́тый засло́нкой;

3. перен. заслонённый;

1-3 см. заслані́ць 1-3

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

засло́нены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад засланіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паўзасло́нены, ‑ая, ‑ае.

Амаль заслонены, не зусім заслонены.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

засло́нённый засло́нены, мног. пазасланя́ны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

закры́тый

1. зачы́нены, мног. пазачыня́ны;

2. закры́ты, мног. пазакрыва́ны; засло́нены;

3. закры́ты;

4. заго́рнуты, зго́рнуты, скла́дзены;

5. закры́ты, мног. пазакрыва́ны, заплю́шчаны, мног. пазаплю́шчваны; см. закры́ть;

◊

при закры́тых дверя́х пры зачы́неных дзвяра́х;

с закры́тыми глаза́ми з заплю́шчанымі вача́мі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адкры́ты, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад адкрыць. Свет Новы, адкрыты Калумбам, Завецца ўжо светам старым, Са дня, калі стрэл з «Аўроры» Пачуўся краінам усім. Куляшоў.

2. у знач. прым. Нічым не адгароджаны, не заслонены, свабодны для агляду. Адкрытая мясцовасць. Адкрыты бераг. Адкрытая пазіцыя. // Нікім не абаронены, даступны для ворага. Адкрыты фланг.

3. у знач. прым. Нічым не прыкрыты, аголены. Хадзіць з адкрытай галавой. Смажыць на адкрытым агні. Адкрытая рана. Адкрыты пералом. // Без покрыву зверху, з бакоў. Адкрытая машына. Адкрытая сцэна. // З вялікім выразам. Адкрытае плацце. Адкрытыя туфлі. // Не падземны; з агаленнем пласта. Адкрыты спосаб здабычы каменнага вугалю.

4. у знач. прым. Тое, што і разгорнуты (у 4 знач.). Адкрытая кніга. □ Важаты паглядзеў на адкрыты лісток настольнага календара. Якімовіч.

5. у знач. прым. Пазбаўлены скрытнасці, шчыры. Загарэлы, абветраны твар капітана быў адкрыты, просты, выклікаў прыхільнасць сваімі правільнымі прыгожымі рысамі. Краўчанка. [Дзед] усміхаецца шчыраю, адкрытаю ўсмешкаю. Грахоўскі. // Не замаскіраваны, не тайны, яўны. Гэта быў першы выпадак адкрытай сутычкі Карызны з Зеленюком. Зарэцкі. Да Данусінай маці я адчуваў пашану: адкрытых ворагаў я паважаў. Карпюк. // Такі, які адбываецца пры людзях. Адкрытая размова.

6. у знач. прым. Даступны для ўсіх. Адкрыты партыйны сход. Адкрыты канцэрт. Адкрыты конкурс.

•••

Адкрытае галасаванне гл. галасаванне.

Адкрытае мора гл. мора.

Адкрытае пісьмо гл. пісьмо.

Адкрытае пытанне гл. пытанне.

Адкрыты рахунак гл. рахунак.

Адкрыты склад гл. склад.

Адкрыты урок гл. урок.

Абвясціць адкрытым што гл. абвясціць (у 2 знач.).

Адкрытая душа гл. душа.

Адкрыты лоб гл. лоб.

Адкрыты свет гл. свет.

Дзень адкрытых дзвярэй гл. дзень.

З адкрытай душой гл. душа.

З адкрытым сэрцам гл. сэрца.

Над адкрытым небам гл. неба.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)