за́сланка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

Прыстасаванне ў выглядзе бляшанага ліста з ручкай для закрывання топкі печы, а таксама наогул прыстасаванне для закрывання адтулін.

|| прым. за́сланкавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

за́сланка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. за́сланка за́сланкі
Р. за́сланкі за́сланак
Д. за́сланцы за́сланкам
В. за́сланку за́сланкі
Т. за́сланкай
за́сланкаю		 за́сланкамі
М. за́сланцы за́сланках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

за́сланка ж. засло́нка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

за́сланка і засло́нка, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.

1. Прыстасаванне (звычайна бляшаны ліст з ручкай), якім засланяюць топку печы. Хацела [маці] засланіць печ і сагнулася, каб узяць з-пад прыпечка засланку. Галавач. Сымон адчыніў засланку і зірнуў у печ. Чарнышэвіч.

2. Прыстасаванне для закрывання якіх‑н. адтулін. Адзін з асобаатрадчыкаў пазваніў, за кратамі адсунулася заслонка, нехта глянуў адтуль. Самуйлёнак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

засло́нка ж., см. за́сланка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

засло́нка за́сланка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

засло́нка,

гл. засланка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ю́шка

‘засланка’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ю́шка ю́шкі
Р. ю́шкі ю́шак
Д. ю́шцы ю́шкам
В. ю́шку ю́шкі
Т. ю́шкай
ю́шкаю		 ю́шкамі
М. ю́шцы ю́шках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Сапу́ха ’сажа’ (Сцяшк. МГ), ’засланка’ (Мат. Гом.). Гл. сопуха.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

шы́бер ​1, ‑а, м.

Спец. Засаўка, засланка ў дымаходах заводскіх пячэй, нацельных установак, у газаправодах і пад.

[Ням. Schieber.]

шы́бер ​2, ‑а, м.

У капіталістычных краінах — буйны гандляр.

[Ням. Schieber.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)