заска́кваць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. заска́кваю заска́кваем
2-я ас. заска́кваеш заска́кваеце
3-я ас. заска́квае заска́кваюць
Прошлы час
м. заска́кваў заска́квалі
ж. заска́квала
н. заска́квала
Дзеепрыслоўе
цяп. час заска́кваючы

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

заска́кваць несов.

1. заска́кивать, запры́гивать;

2. (цепляться) заска́кивать;

3. попада́ть (не по назначению);

4. разг. (заходить на короткое время) забе́гать, заска́кивать;

1-4 см. заско́чыць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заска́кваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да заскочыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заско́чыць, -чу, -чыш, -чыць; зак.

1. Скокнуўшы, забрацца куды-н.

Заяц заскочыў у агарод.

2. Зайсці куды-н. мімаходам, ненадоўга (разм.).

З. да сябра.

|| незак. заска́кваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

запры́гивать несов., разг. заска́кваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заска́кивать несов., в разн. знач. заска́кваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)