заскака́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. заскачу́ заска́чам
2-я ас. заска́чаш заска́чаце
3-я ас. заска́ча заска́чуць
Прошлы час
м. заскака́ў заскака́лі
ж. заскака́ла
н. заскака́ла
Загадны лад
2-я ас. заскачы́ заскачы́це
Дзеепрыслоўе
прош. час заскака́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

заскака́ць сов.

1. заскака́ть, запры́гать;

з. ад ра́дасці — заскака́ть (запры́гать) от ра́дости;

2. запляса́ть, затанцева́ть;

3. (на лошади) заскака́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заскака́ць, ‑скачу, ‑скачаш, ‑скача; зак.

Пачаць скакаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

запры́гать сов. заскака́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

затанцева́ть сов. затанцава́ць; (заплясать) заскака́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

запляса́ть сов., разг. заскака́ць, затанцава́ць, пусці́цца ў ско́кі;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заскака́ть сов. заскака́ць; (быстро заехать куда-л. — ещё) замча́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)