засе́ка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
засе́ка |
засе́кі |
| Р. |
засе́кі |
засе́к |
| Д. |
засе́цы |
засе́кам |
| В. |
засе́ку |
засе́кі |
| Т. |
засе́кай засе́каю |
засе́камі |
| М. |
засе́цы |
засе́ках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
засе́к
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
засе́к |
засе́кі |
| Р. |
засе́ка |
засе́каў |
| Д. |
засе́ку |
засе́кам |
| В. |
засе́к |
засе́кі |
| Т. |
засе́кам |
засе́камі |
| М. |
засе́ку |
засе́ках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
пассыпа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., што.
Ссыпаць усё, многае.
П. збожжа ў засекі.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
перапо́ўніць, -ню, -ніш, -ніць; -нены; зак., што.
Напоўніць звыш меры.
П. засекі збожжам.
П. чашу цярпення (перан.).
|| незак. перапаўня́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.
|| наз. перапаўне́нне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
засе́чны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да засекі. Засечная лінія.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
засе́ка, ‑і, ДМ ‑сецы; Р мн. ‑сек; ж.
Штучнае ўмацаванне са ссечаных дрэў, звернутых верхавінамі ў бок непрыяцеля. Партызанскія засекі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
паўздзіра́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.
Узадраць усё, многае. Кралі з магазіна не адны Наздрэйкі. І засекі паразбіралі, і падлогу паўздзіралі. Крапіва.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
нассыпа́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.
Ссыпаць адкуль‑н. або куды‑н. вялікую колькасць чаго‑н. Нассыпаць пяску з воза. Насыпаць збожжа ў засекі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
засе́к, ‑а, м.
Адгароджанае месца ў свірне, клеці для захавання збожжа, мукі. З калгасных палёў усё даўно прыбрана, звезена ў гумны і абмалочана, высокія засекі напоўнены збожжам. Шахавец.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
падасыпа́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што і чаго.
Дасыпаць да якога‑н. узроўню ўсё, многае. Падасыпаць мяшкі збожжам. // Дасыпаць нейкую колькасць чаго‑н. ва ўсё, многае. Падасыпаць жыта ў засекі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)