засе́кавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. засе́кавы засе́кавая засе́кавае засе́кавыя
Р. засе́кавага засе́кавай
засе́кавае		 засе́кавага засе́кавых
Д. засе́каваму засе́кавай засе́каваму засе́кавым
В. засе́кавы (неадуш.)
засе́кавага (адуш.)		 засе́кавую засе́кавае засе́кавыя (неадуш.)
засе́кавых (адуш.)
Т. засе́кавым засе́кавай
засе́каваю		 засе́кавым засе́кавымі
М. засе́кавым засе́кавай засе́кавым засе́кавых

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

засе́к, -а, мн. -і, -аў, м.

Агароджанае месца ў свірне для ссыпання збожжа, мукі.

|| прым. засе́кавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)