засвяці́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ве́ціцца; зак.

1. Пачаць свяціцца.

Удалечыні засвяціўся агеньчык.

2. перан., чым. Заззяць.

Вочы засвяціліся цеплынёй.

3. Сапсавацца ў выніку пападання святла (пра святлоадчувальную плёнку, паперу і пад.).

4. перан. Выявіць сябе, сваю ролю ў якой-н. справе, свае мэты, раней не вядомыя каму-н. (разм.).

|| незак. засве́чвацца, -аецца (да 3 і 4 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

засвяці́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. засве́ціцца засве́цяцца
Прошлы час
м. засвяці́ўся засвяці́ліся
ж. засвяці́лася
н. засвяці́лася

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

засвяці́цца I сов.

1. (появиться, мелькнуть) засвети́ться, забре́зжить;

удалечыні́ ~ці́ўся аге́ньчык — вдалеке́ засвети́лся (забре́зжил) огонёк;

2. (чым) перен. засвети́ться, нача́ть излуча́ть (что);

во́чы ~ці́ліся цеплынёй — глаза́ засвети́лись теплото́й

засвяці́цца II сов. фото засвети́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

засвяці́цца ​1, ‑свеціцца; зак.

Сапсавацца ў выніку пападання прамянёў святла (пра святлоадчувальную плёнку, паперу і пад.).

засвяці́цца ​2, ‑свеціцца; зак.

Пачаць свяціцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

засвети́ться прост. загарэ́цца;

2. фото засвяці́цца;

3. перен. (засиять) засвяці́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

засве́чвацца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да засвяціцца ​1.

2. Зал. да засвечваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

засве́чвацца несов., возвр., страд., фото засве́чиваться; см. засвяці́цца II, засве́чваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

излучи́ть сов.

1. вы́праменіць; (выделить) вы́лучыць;

2. перен. вы́лучыць (што); паве́яць (чым); засвяці́цца (чым); см. излуча́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

блі́снуць, -ну, -неш, -не; -ні; зак. і аднакр., чым і без дап.

1. Ярка засвяціцца, заззяць (пра маланку, сонца, агонь і пад.).

Бліснула маланка.

2. Паказацца, заблішчаць (пра яркія прадметы).

Бліснула шабля.

3. Зіркнуць (пра імгненны позірк).

Б. вачамі.

4. перан. Ярка праявіцца.

Б. талентам.

5. перан. Прамільгнуць.

Бліснула думка.

|| незак. блі́скаць, -аю, -аеш, -ае (да 1—3 знач.).

◊

Бліскаць вачамі (разм.) — позіркам выяўляць пачуццё гневу, незадаволенасці і пад.

|| наз. блі́сканне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

забре́зжить сов.

1. пача́ць світа́ць, пача́ць днець, пача́ць разві́днівацца, пача́ць займа́цца на дзень;

2. (засветиться) засвяці́цца; (замерцать) замігце́ць; см. бре́зжить.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)