засве́чванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. засве́чванне
Р. засве́чвання
Д. засве́чванню
В. засве́чванне
Т. засве́чваннем
М. засве́чванні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

засве́чванне ср., фото засве́тка ж.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

засве́чванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. засвечваць — засвяціць ​1.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

засве́тка ж., спец. засве́чванне, -ння ср., засве́тка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)