засве́тка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
засве́тка |
засве́ткі |
| Р. |
засве́ткі |
засве́так |
| Д. |
засве́тцы |
засве́ткам |
| В. |
засве́тку |
засве́ткі |
| Т. |
засве́ткай засве́ткаю |
засве́ткамі |
| М. |
засве́тцы |
засве́тках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
засве́тка ж., фото засве́тка
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
засве́тка ж., спец. засве́чванне, -ння ср., засве́тка, -кі ж.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
засве́тка, ‑і, ДМ ‑тцы, ж.
Псаванне святлоадчувальных матэрыялаў у выніку пападання на іх прамянёў святла.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
засве́чванне ср., фото засве́тка ж.
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)