зарыда́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; зак.

Пачаць рыдаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зарыда́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. зарыда́ю зарыда́ем
2-я ас. зарыда́еш зарыда́еце
3-я ас. зарыда́е зарыда́юць
Прошлы час
м. зарыда́ў зарыда́лі
ж. зарыда́ла
н. зарыда́ла
Загадны лад
2-я ас. зарыда́й зарыда́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час зарыда́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зарыда́ць сов. зарыда́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зарыда́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Пачаць рыдаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разрыда́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; зак.

Пачаць моцна рыдаць, зарыдаць.

Р. ад крыўды.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зарыда́ть сов. зарыда́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

возрыда́ть сов., уст., поэт., нар.-поэт. зарыда́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разрыда́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

Пачаць моцна рыдаць; зарыдаць. «Толькі б не разрыдацца, толькі б не ўпасці», — шапталі ледзь чутна збялелыя вусны, і .. [маці] ішла, ішла. Сачанка. — Мабыць, ад усяго разам — ад крыўды, абразы, ад біцця гэтага — сама, там жа, у кабінеце, істэрычна разрыдалася, ніколі ў мяне такой істэрыкі не было. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)