зары́бленне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. зары́бленне
Р. зары́блення
Д. зары́бленню
В. зары́бленне
Т. зары́бленнем
М. зары́бленні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зары́бленне ср., спец. зарыбле́ние

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зары́бленне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. зарыбляць — зарыбіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зары́бление зары́бленне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)