зару́хаць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. зару́хаю зару́хаем
2-я ас. зару́хаеш зару́хаеце
3-я ас. зару́хае зару́хаюць
Прошлы час
м. зару́хаў зару́халі
ж. зару́хала
н. зару́хала
Дзеепрыслоўе
прош. час зару́хаўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

задви́гать сов. засо́ўгаць, пача́ць ру́хаць, зару́хаць; (зашевелить) заварушы́ць, закра́таць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)