зару́мзаць, -аю, -аеш, -ае; зак. (разм.).

Пачаць плакаць.

Дзіця зарумзала.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зару́мзаць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. зару́мзаю зару́мзаем
2-я ас. зару́мзаеш зару́мзаеце
3-я ас. зару́мзае зару́мзаюць
Прошлы час
м. зару́мзаў зару́мзалі
ж. зару́мзала
н. зару́мзала
Загадны лад
2-я ас. зару́мзай зару́мзайце
Дзеепрыслоўе
прош. час зару́мзаўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зару́мзаць сов., разг. запла́кать, зареве́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зару́мзаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Пачаць румзаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зарю́мить сов., прост. зару́мзаць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)