заружаве́лы, -ая, -ае.

Які заружавеў, зрабіўся ружовым.

Заружавелае неба.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

заружаве́лы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. заружаве́лы заружаве́лая заружаве́лае заружаве́лыя
Р. заружаве́лага заружаве́лай
заружаве́лае		 заружаве́лага заружаве́лых
Д. заружаве́ламу заружаве́лай заружаве́ламу заружаве́лым
В. заружаве́лы (неадуш.)
заружаве́лага (адуш.)		 заружаве́лую заружаве́лае заружаве́лыя (неадуш.)
заружаве́лых (адуш.)
Т. заружаве́лым заружаве́лай
заружаве́лаю		 заружаве́лым заружаве́лымі
М. заружаве́лым заружаве́лай заружаве́лым заружаве́лых

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

заружаве́лы, ‑ая, ‑ае.

Які заружавеў, зрабіўся ружовым. На фоне заружавелай каронкі неба вырысоўваліся сілуэты будынкаў і калодзежных жураўлёў. М. Ткачоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)