зару́б
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
зару́б |
зару́бы |
| Р. |
зару́ба |
зару́баў |
| Д. |
зару́бу |
зару́бам |
| В. |
зару́б |
зару́бы |
| Т. |
зару́бам |
зару́бамі |
| М. |
зару́бе |
зару́бах |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Зару́бы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
Зару́бы |
| Р. |
Зару́б
Зару́баў |
| Д. |
Зару́бам |
| В. |
Зару́бы |
| Т. |
Зару́бамі |
| М. |
Зару́бах |
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)