заржа́ць, -жу́, -жэ́ш, -жэ́; -жо́м, -жаце́, -жу́ць; -жы́; зак.

Пачаць іржаць.

Коні заржалі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

заржа́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. заржу́ заржо́м
2-я ас. заржэ́ш заржаце́
3-я ас. заржэ́ заржу́ць
Прошлы час
м. заржа́ў заржа́лі
ж. заржа́ла
н. заржа́ла
Загадны лад
2-я ас. заржы́ заржы́це
Дзеепрыслоўе
прош. час заржа́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

заржа́ць сов.

1. (о лошади) заржа́ть;

2. перен., прост. (захохотать) заржа́ть, загогота́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заржа́ць і заіржа́ць, ‑ржу, ‑ржэш, ‑ржэ; ‑ржом, ‑ржаце; зак.

Пачаць (і)ржаць. // Абарвацца ржаннем. Гняды заржаў, пачуўшы гаспадара, і пацягнуўся мызай да канюшыны. Чарнышэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заіржа́ць,

гл. заржаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заржа́ть сов.

1. (о лошади) заржа́ць;

2. (захохотать) прост. зарагата́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

проржа́ть сов.

1. праржа́ць, заржа́ць;

2. (какое-то время) праржа́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)