заржа́віць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
заржа́ўлю |
заржа́вім |
| 2-я ас. |
заржа́віш |
заржа́віце |
| 3-я ас. |
заржа́віць |
заржа́вяць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
заржа́віў |
заржа́вілі |
| ж. |
заржа́віла |
| н. |
заржа́віла |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
заржа́віўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
заржа́віць сов. (сделать ржавым) заржа́вить
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
заржа́віць, ‑ржаўлю, ‑ржавіш, ‑ржавіць; зак., што.
Дапусціць, каб што‑н. зрабілася ржавым. Заржавіць сякеру.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)