зарва́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
зарва́ны |
зарва́ная |
зарва́нае |
зарва́ныя |
| Р. |
зарва́нага |
зарва́най зарва́нае |
зарва́нага |
зарва́ных |
| Д. |
зарва́наму |
зарва́най |
зарва́наму |
зарва́ным |
| В. |
зарва́ны (неадуш.) зарва́нага (адуш.) |
зарва́ную |
зарва́нае |
зарва́ныя (неадуш.) зарва́ных (адуш.) |
| Т. |
зарва́ным |
зарва́най зарва́наю |
зарва́ным |
зарва́нымі |
| М. |
зарва́ным |
зарва́най |
зарва́ным |
зарва́ных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
зарва́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
зарва́ны |
зарва́ная |
зарва́нае |
зарва́ныя |
| Р. |
зарва́нага |
зарва́най зарва́нае |
зарва́нага |
зарва́ных |
| Д. |
зарва́наму |
зарва́най |
зарва́наму |
зарва́ным |
| В. |
зарва́ны (неадуш.) зарва́нага (адуш.) |
зарва́ную |
зарва́нае |
зарва́ныя (неадуш.) зарва́ных (адуш.) |
| Т. |
зарва́ным |
зарва́най зарва́наю |
зарва́ным |
зарва́нымі |
| М. |
зарва́ным |
зарва́най |
зарва́ным |
зарва́ных |
Кароткая форма: зарва́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
зарва́ны разг. обо́рванный; см. зарва́ць 1
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)