зараста́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. зараста́нне
Р. зараста́ння
Д. зараста́нню
В. зараста́нне
Т. зараста́ннем
М. зараста́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зараста́нне ср.

1. зараста́ние;

2. рубцева́ние, зараста́ние;

1, 2 см. зараста́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зараста́нне, ‑я, н.

Дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. зарастаць — зарасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зараста́ние зараста́нне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)