за́растак
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
		
	
		
			 | 
			адз. | 
			мн. | 
		
	
	
		
			| Н. | 
			за́растак | 
			за́расткі | 
			
		
			| Р. | 
			за́растка | 
			за́расткаў | 
			
		
			| Д. | 
			за́растку | 
			за́расткам | 
			
		
			| В. | 
			за́растак | 
			за́расткі | 
			
		
			| Т. | 
			за́расткам | 
			за́расткамі | 
			
		
			| М. | 
			за́растку | 
			за́растках | 
			
		
 
	
Крыніцы:
	
		krapivabr2012,
		nazounik2008,
		piskunou2012,
		sbm2012,
		tsbm1984.
 Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс) 
за́растак, -тка м., бот. заро́сток
 Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс) 
за́растак, ‑тка, м.
Палавое пакаленне ў вышэйшых споравых раслін (папарацяў, хвашчоў, дзеразы).
 Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.) 
за́росток бот. за́растак, -тка м.
 Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)