заразі́цца, -ражу́ся, -разі́шся, -разі́цца; -разі́мся, -разіце́ся, -разя́цца; зак., чым.
1. Захварэць, успрыняўшы заразу
З. грыпам.
2. перан. Успрыняць, засвоіць ад іншых што-н.
З. весялосцю.
|| незак. заража́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.
|| наз. заражэ́нне, -я, н.
З. крыві.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
заразі́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
заражу́ся |
заразі́мся |
| 2-я ас. |
заразі́шся |
заразіце́ся |
| 3-я ас. |
заразі́цца |
заразя́цца |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
заразі́ўся |
заразі́ліся |
| ж. |
заразі́лася |
| н. |
заразі́лася |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
заразі́ся |
заразі́цеся |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
заразі́ўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
заразі́цца сов., прям., перен. зарази́ться;
з. ангі́най — зарази́ться анги́ной;
з. стра́хам — зарази́ться стра́хом
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
заразі́цца, ‑ражуся, ‑разішся, ‑разіцца; зак., чым і без дап.
1. Захварэць, успрыняўшы заразу. Заразіцца грыпам. □ [Сцяпана] непакоіла думка аб тым, што вось, яшчэ не пачаўшы работу, ён, мабыць, заразіцца і захварэе. Шамякін.
2. перан. Успрыняць, пераняць што‑н. ад каго‑н. іншага. Заразіцца страхам. Заразіцца весялосцю. □ Было падобна на тое, што .. [шафёр] заразіўся на нейкі час ад сваіх пасажыраў поўнай абыякавасцю да ўсяго навакольнага і, як гаворыцца, скіс. Лынькоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
заразіцца, набрацца
Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
заража́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.
1. Незак. да заразіцца.
2. Зал. да заражаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
заражэ́нне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. заражаць — заразіць і стан паводле знач. дзеясл. заражацца — заразіцца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
заража́цца несов., прям., перен., возвр., страд. заража́ться; см. заразі́цца, заража́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
каро́ста, ‑ы, ДМ ‑сце, ж.
1. Заразная хвароба скуры ў чалавека і жывёл, якая суправаджаецца гнойнай высыпкай і моцным свербам. Заразіцца каростай. // Гнойныя струны пры гэтым захворванні. Конь у каросце.
2. перан.; чаго або якая. Прыкры адбітак, след якіх‑н. уздзеянняў, звычаяў. Індывідуалістычная кароста. □ Але людзі — не ан[ё]лы, не з усіх удалося саскрэбці каросту мінулага. Васілевіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)