зара́знік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. зара́знік зара́знікі
Р. зара́зніка зара́знікаў
Д. зара́зніку зара́знікам
В. зара́зніка зара́знікаў
Т. зара́знікам зара́знікамі
М. зара́зніку зара́зніках

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зара́знік, ‑а, м.

Разм. Той, хто (тое, што) заражае.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)