зара́зная
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
|
адз. |
мн. |
| ж. |
- |
| Н. |
зара́зная |
зара́зныя |
| Р. |
зара́знай |
зара́зных |
| Д. |
зара́знай |
зара́зным |
| В. |
зара́зную |
зара́зных (адуш.) |
| Т. |
зара́знай зара́знаю |
зара́знымі |
| М. |
зара́знай |
зара́зных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
зара́зная ж., сущ. зара́зная
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
зара́зная в знач. сущ. зара́зная, -най ж.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
сі́філіс, -у, м.
Заразная венерычная хвароба.
|| прым. сіфіліты́чны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
зара́зны, -ая, -ае.
Які нясе ў сабе заразу.
Заразная хвароба.
|| наз. зара́знасць, -і, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
сыпны́.
У выразе: сыпны тыф — заразная хвароба, тыф, суправаджаецца з’яўленнем на целе хворага сыпу, плям.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
сап, -у, м.
Заразная хвароба коней і некаторых іншых жывёл, якая перадаецца чалавеку.
|| прым. са́пны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
я́шчур, -у, м.
Вострая заразная хвароба буйной рагатай жывёлы, а таксама свіней, авечак, коз.
|| прым. я́шчурны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
сі́філіс, ‑у, м.
Заразная венерычная хвароба.
[Ад імя Syphilus — дзейнай асобы лацінскай сярэдневяковай паэмы.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
красну́ха, -і, ДМ -ну́се, ж.
Заразная дзіцячая хвароба, якая суправаджаецца чырванаватай высыпкай на целе.
|| прым. красну́шны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)