зара́злівы, -ая, -ае.

1. Тое, што і заразны.

2. перан. Які лёгка перадаецца іншым.

З. смех.

|| наз. зара́злівасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зара́злівы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. зара́злівы зара́злівая зара́злівае зара́злівыя
Р. зара́злівага зара́злівай
зара́злівае		 зара́злівага зара́злівых
Д. зара́зліваму зара́злівай зара́зліваму зара́злівым
В. зара́злівы (неадуш.)
зара́злівага (адуш.)		 зара́злівую зара́злівае зара́злівыя (неадуш.)
зара́злівых (адуш.)
Т. зара́злівым зара́злівай
зара́зліваю		 зара́злівым зара́злівымі
М. зара́злівым зара́злівай зара́злівым зара́злівых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зара́злівы прям., перен. зарази́тельный;

~вая хваро́ба — зарази́тельная боле́знь;

з. смех — зарази́тельный смех

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зара́злівы, ‑ая, ‑ае.

1. Тое, што і заразны (у 1 знач.).

2. перан. Які лёгка перадаецца іншым, пераймаецца іншымі. Часамі ўдавалася. .. [Янку Тукалу] разварушыць, і тады ён рабіўся вясёлым, жартлівым, здольным усіх захапіць сваімі жартамі і смяяўся такім заразлівым смехам, што нельга было не паддацца яму. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зарази́тельный зара́злівы;

зарази́тельный смех зара́злівы (вясёлы) смех;

зарази́тельная боле́знь зара́злівая хваро́ба;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кантагіёзны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Заразлівы. Кантагіёзнае захворванне.

[Лац. contagiosus — заразлівы.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)