зара́дны гл. зарад.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зара́дны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. зара́дны зара́дная зара́днае зара́дныя
Р. зара́днага зара́днай
зара́днае		 зара́днага зара́дных
Д. зара́днаму зара́днай зара́днаму зара́дным
В. зара́дны (неадуш.)
зара́днага (адуш.)		 зара́дную зара́днае зара́дныя (неадуш.)
зара́дных (адуш.)
Т. зара́дным зара́днай
зара́днаю		 зара́дным зара́днымі
М. зара́дным зара́днай зара́дным зара́дных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

зара́дны в разн. знач. заря́дный;

~ная скры́нка — заря́дный я́щик;

~ная ста́нцыя — заря́дная ста́нция

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зара́дны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да зарада(у) (у 1, 2 знач.). Зарадная скрынка.

2. Які служыць для зарадкі (у 1 знач.). Зараднае прыстасаванне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зара́д, -а і -у, М -дзе, мн. -ы, -аў, м.

1. -а. Выбуховае рэчыва, якое змяшчаецца ў пэўнай колькасці ў снарадзе, патроне.

2. -у. Колькасць электрычнасці ў якім-н. целе.

Дадатны з.

З. энергіі (перан.).

|| прым. зара́дны, -ая, -ае (да 1 знач.).

Зарадная скрынка (павозка для снарадаў).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

акумуля́тарна-зара́дны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. акумуля́тарна-зара́дны акумуля́тарна-зара́дная акумуля́тарна-зара́днае акумуля́тарна-зара́дныя
Р. акумуля́тарна-зара́днага акумуля́тарна-зара́днай
акумуля́тарна-зара́днае		 акумуля́тарна-зара́днага акумуля́тарна-зара́дных
Д. акумуля́тарна-зара́днаму акумуля́тарна-зара́днай акумуля́тарна-зара́днаму акумуля́тарна-зара́дным
В. акумуля́тарна-зара́дны (неадуш.)
акумуля́тарна-зара́днага (адуш.)		 акумуля́тарна-зара́дную акумуля́тарна-зара́днае акумуля́тарна-зара́дныя (неадуш.)
акумуля́тарна-зара́дных (адуш.)
Т. акумуля́тарна-зара́дным акумуля́тарна-зара́днай
акумуля́тарна-зара́днаю		 акумуля́тарна-зара́дным акумуля́тарна-зара́днымі
М. акумуля́тарна-зара́дным акумуля́тарна-зара́днай акумуля́тарна-зара́дным акумуля́тарна-зара́дных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ду́льна-зара́дны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ду́льна-зара́дны ду́льна-зара́дная ду́льна-зара́днае ду́льна-зара́дныя
Р. ду́льна-зара́днага ду́льна-зара́днай
ду́льна-зара́днае		 ду́льна-зара́днага ду́льна-зара́дных
Д. ду́льна-зара́днаму ду́льна-зара́днай ду́льна-зара́днаму ду́льна-зара́дным
В. ду́льна-зара́дны (неадуш.)
ду́льна-зара́днага (адуш.)		 ду́льна-зара́дную ду́льна-зара́днае ду́льна-зара́дныя (неадуш.)
ду́льна-зара́дных (адуш.)
Т. ду́льна-зара́дным ду́льна-зара́днай
ду́льна-зара́днаю		 ду́льна-зара́дным ду́льна-зара́днымі
М. ду́льна-зара́дным ду́льна-зара́днай ду́льна-зара́дным ду́льна-зара́дных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

заря́дный воен. и пр. зара́дны;

заря́дный я́щик зара́дная скры́нка;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Разбітны́ ’лоўкі’ (астрав., Сл. ПЗБ), ’развіты’ (Касп.), розбітны́ ’кемлівы, бойкі’ (ТС), рус. разбитно́й ’прабіўны, зарадны; прайдошлівы’. Прыставачны аддзеяслоўны прыметнік ад разбіць (гл.), параўн. прасл. *bitьnъ(jь) ’баявы, доблесны, бравы’ (ЭССЯ, 2, 102–103), а таксама біту́н ’задзірысты чалавек’ (КЭС). Да семантыкі параўн. разбі́цца ў ляпёшку ’дасягнуць мэты насуперак усяму’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ратэ́льны ’спагадлівы, чулы’ (смарг., Сл. ПЗБ), ратэ́льны, рахтэ́льны ’знаходлівы, дасціпны’ (Скарбы), ст.-бел. ретельный ’пабуджальны, руплівы, добрасумленны’ (Ст.-бел. лексікон). Параўн. польск. rzetelny ’зарадны, шчыры, добрасумленны’, якое Брукнер (476) выводзіць з źrzetelny ’празрысты, відочны’; далейшае развіццё, магчыма, пад уплывам чэш. zřetelný ’зразумелы, уважлівы’, параўн. míti na zreteli ’мець на ўвазе’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)