за́піс

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. за́піс за́пісы
Р. за́пісу за́пісаў
Д. за́пісу за́пісам
В. за́піс за́пісы
Т. за́пісам за́пісамі
М. за́пісе за́пісах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

пагадо́вы, -ая, -ае.

Які робіцца па гадах.

Пагадовыя запісы ў летапісе.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ана́лы, ‑аў; адз. няма.

Запісы гістарычных падзей у храналагічным парадку (у старажытных краінах і ў час сярэдневякоўя на Захадзе). // Наогул запісы.

[Лац. annales.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ана́лы, -аў.

Запісы найбольш значных гістарычных падзей у храналагічным парадку; летапіс.

У аналах гісторыі (перан.: аб чым-н. значным, гераічным, што ўвайшло ў гісторыю; высок.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

журна́льны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да журнала. Журнальныя запісы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

магнітафо́нны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да магнітафона. Магнітафонная лента. // Зроблены пры дапамозе магнітафона. Магнітафонныя запісы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

а́ктавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да акта (у 2 знач.). Актавыя запісы.

•••

Актавая зала гл. зала.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ало́ўкавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да алоўка. Алоўкавая фабрыка. // Зроблены, выкананы алоўкам. Алоўкавыя запісы. Алоўкавы партрэт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перагле́дзець, -джу, -дзіш, -дзіць; -джаны; зак.

1. каго-што. Агледзець нанава, многае.

П. усе запісы.

2. што. Разгледзець нанава.

П. нормы выпрацоўкі.

|| незак. перагляда́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. перагля́д, -у, М -дзе, м. і перагляда́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мы́тня, ‑і, ж.

Гіст. Тое, што і мытніца. Прафесар сочыць за тым, як уважліва, старонку за старонкай, праглядаюць запісы ў сшытках чыноўнікі мытні. Галавач.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)