за́піс
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
за́піс |
за́пісы |
| Р. |
за́пісу |
за́пісаў |
| Д. |
за́пісу |
за́пісам |
| В. |
за́піс |
за́пісы |
| Т. |
за́пісам |
за́пісамі |
| М. |
за́пісе |
за́пісах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
пагадо́вы, -ая, -ае.
Які робіцца па гадах.
Пагадовыя запісы ў летапісе.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ана́лы, ‑аў; адз. няма.
Запісы гістарычных падзей у храналагічным парадку (у старажытных краінах і ў час сярэдневякоўя на Захадзе). // Наогул запісы.
[Лац. annales.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ана́лы, -аў.
Запісы найбольш значных гістарычных падзей у храналагічным парадку; летапіс.
У аналах гісторыі (перан.: аб чым-н. значным, гераічным, што ўвайшло ў гісторыю; высок.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
журна́льны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да журнала. Журнальныя запісы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
магнітафо́нны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да магнітафона. Магнітафонная лента. // Зроблены пры дапамозе магнітафона. Магнітафонныя запісы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
а́ктавы, ‑ая, ‑ае.
Які мае дачыненне да акта (у 2 знач.). Актавыя запісы.
•••
Актавая зала гл. зала.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ало́ўкавы, ‑ая, ‑ае.
Які мае дачыненне да алоўка. Алоўкавая фабрыка. // Зроблены, выкананы алоўкам. Алоўкавыя запісы. Алоўкавы партрэт.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
перагле́дзець, -джу, -дзіш, -дзіць; -джаны; зак.
1. каго-што. Агледзець нанава, многае.
П. усе запісы.
2. што. Разгледзець нанава.
П. нормы выпрацоўкі.
|| незак. перагляда́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.
|| наз. перагля́д, -у, М -дзе, м. і перагляда́нне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
мы́тня, ‑і, ж.
Гіст. Тое, што і мытніца. Прафесар сочыць за тым, як уважліва, старонку за старонкай, праглядаюць запісы ў сшытках чыноўнікі мытні. Галавач.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)