запісны́, -а́я, -о́е.

У выразе: запісная кніжка — род сшытка маленькага фармату для розных запісаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

запісны́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. запісны́ запісна́я запісно́е запісны́я
Р. запісно́га запісно́й
запісно́е		 запісно́га запісны́х
Д. запісно́му запісно́й запісно́му запісны́м
В. запісны́ (неадуш.)
запісно́га (адуш.)		 запісну́ю запісно́е запісны́я (неадуш.)
запісны́х (адуш.)
Т. запісны́м запісно́й
запісно́ю		 запісны́м запісны́мі
М. запісны́м запісно́й запісны́м запісны́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

запісны́ (служащий для записи) записно́й;

~на́я кні́жка — записна́я кни́жка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

запісны́, ‑ая, ‑ое.

Прызначаны для якіх‑н. запісаў. Запісная кніжка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

записно́й​I (служащий для записи) запісны́;

записна́я кни́жка запісна́я кні́жка.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)