запілі́каць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
запілі́каю |
запілі́каем |
| 2-я ас. |
запілі́каеш |
запілі́каеце |
| 3-я ас. |
запілі́кае |
запілі́каюць |
| Прошлы час |
| м. |
запілі́каў |
запілі́калі |
| ж. |
запілі́кала |
| н. |
запілі́кала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
запілі́кай |
запілі́кайце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
запілі́каўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
запілі́каць сов., разг., пренебр. запили́кать
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
запілі́каць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.
Разм. Пачаць пілікаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
запили́кать сов., разг. запілі́каць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)