запілі́каць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. запілі́каю запілі́каем
2-я ас. запілі́каеш запілі́каеце
3-я ас. запілі́кае запілі́каюць
Прошлы час
м. запілі́каў запілі́калі
ж. запілі́кала
н. запілі́кала
Загадны лад
2-я ас. запілі́кай запілі́кайце
Дзеепрыслоўе
прош. час запілі́каўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

запілі́каць сов., разг., пренебр. запили́кать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

запілі́каць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Разм. Пачаць пілікаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

запили́кать сов., разг. запілі́каць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)