запя́сцевы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. запя́сцевы запя́сцевая запя́сцевае запя́сцевыя
Р. запя́сцевага запя́сцевай
запя́сцевае		 запя́сцевага запя́сцевых
Д. запя́сцеваму запя́сцевай запя́сцеваму запя́сцевым
В. запя́сцевы (неадуш.)
запя́сцевага (адуш.)		 запя́сцевую запя́сцевае запя́сцевыя (неадуш.)
запя́сцевых (адуш.)
Т. запя́сцевым запя́сцевай
запя́сцеваю		 запя́сцевым запя́сцевымі
М. запя́сцевым запя́сцевай запя́сцевым запя́сцевых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

запя́сцевы запя́стный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

запя́сцевы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да запясця. Запясцевы сустаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

запя́сце, -я, мн. -і, -яў, н.

Частка кісці рукі паміж перадплеччам і пясцю.

|| прым. запя́сцевы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

запя́стный анат. запя́сцевы;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)