запэ́ўненне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. запэ́ўненне запэ́ўненні
Р. запэ́ўнення запэ́ўненняў
Д. запэ́ўненню запэ́ўненням
В. запэ́ўненне запэ́ўненні
Т. запэ́ўненнем запэ́ўненнямі
М. запэ́ўненні запэ́ўненнях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

запэ́ўненне ср. завере́ние, увере́ние

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

запэ́ўненне, ‑я, н.

Катэгарычнае, гарантыйнае сцверджанне. Наперакор людскім запэўненням аб яго здольнасцях, Барыс ведаў, што мастака з яго не выйдзе ніколі. Быкаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

запэ́ўніць, -ню, -ніш, -ніць; -нены; зак., каго (што) у чым.

Упэўніць, пераконваючы ў чым-н., абяцаючы што-н.

З. у сваёй адданасці і дружбе.

|| незак. запэ́ўніваць, -аю, -аеш, -ае; наз. запэ́ўніванне, -я, н.

|| наз. запэ́ўненне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кля́тва, -ы, мн. -ы, -аў, ж.

Урачыстае абяцанне, запэўненне.

К. ў дружбе.

|| прым. кля́твенны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гара́нтыя, -і, мн. -і, -тый, ж.

Парука, запэўненне ў чым-н.

Тэлевізар з гарантыяй.

Г. якасці.

|| прым. гаранты́йны, -ая, -ае.

Гарантыйная майстэрня.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

завере́ние (уверение) запэ́ўненне, -ння ср.; (неоконч. действие) запэ́ўніванне, -ння ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

увере́ние упэ́ўненне, -ння ср., запэ́ўненне, -ння ср.; неоконч. упэ́ўніванне, -ння ср., запэ́ўніванне, -ння ср.;

прими́те увере́ние в моём соверше́нном уваже́нии офиц. прымі́це запэ́ўненне ў маёй по́ўнай пава́зе.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кля́тва, ‑ы, ж.

1. Урачыстае абяцанне, запэўненне. Клятва вернасці. □ Прад народам і радзімай Клятвай вернай, нерушымай Паклянуся я. Колас. Я кожны раз даваў сабе клятву: усе сілы аддаць за справу майго бацькі — старога шахцёра, падпольшчыка... Каваль.

2. Уст. Тое, што і кляцьба (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гара́нтыя, ‑і, ж.

Запэўненне ў чым‑н., забеспячэнне чаго‑н.; парука. Гарантыя правоў. Тавар з гарантыяй. // Залог, умова, якая забяспечвае поспех чаго‑н. Паспяховы запуск магутнай савецкай многаступеньчатай ракеты з’яўляецца гарантыяй таго, што савецкая навука даб’ецца новага прагрэсу на шляху асваення касмічнай прасторы. «Звязда».

[Фр. garantie.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)