запыта́льны, -ая, -ае.

Які выражае запытанне (у 1 знач.).

З. позірк.

|| наз. запыта́льнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

запыта́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. запыта́льны запыта́льная запыта́льнае запыта́льныя
Р. запыта́льнага запыта́льнай
запыта́льнае		 запыта́льнага запыта́льных
Д. запыта́льнаму запыта́льнай запыта́льнаму запыта́льным
В. запыта́льны (неадуш.)
запыта́льнага (адуш.)		 запыта́льную запыта́льнае запыта́льныя (неадуш.)
запыта́льных (адуш.)
Т. запыта́льным запыта́льнай
запыта́льнаю		 запыта́льным запыта́льнымі
М. запыта́льным запыта́льнай запыта́льным запыта́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

запыта́льны вопроси́тельный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

запыта́льны, ‑ая, ‑ае.

Які выражае запытанне (у 1 знач.). Запытальны позірк. Запытальная інтанацыя. □ У куточках вачэй, звужаных усмешкаю, стаілася маўклівая запытальная насцярожанасць. Савіцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вопроша́ющий

1. прич. які́ (што) пыта́ецца, які́ (што) запы́твае;

2. прил. запыта́льны, запы́тлівы, дапы́тлівы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вопроси́тельный

1. пыта́льны, запыта́льны;

вопроси́тельный знак грам. пыта́льнік;

вопроси́тельное предложе́ние грам. пыта́льны сказ;

вопроси́тельное местоиме́ние грам. пыта́льны займе́ннік;

2. (испытующий) дапы́тлівы, запы́тлівы;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)