запы́нены
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
запы́нены |
запы́неная |
запы́ненае |
запы́неныя |
| Р. |
запы́ненага |
запы́ненай запы́ненае |
запы́ненага |
запы́неных |
| Д. |
запы́ненаму |
запы́ненай |
запы́ненаму |
запы́неным |
| В. |
запы́нены (неадуш.) запы́ненага (адуш.) |
запы́неную |
запы́ненае |
запы́неныя (неадуш.) запы́неных (адуш.) |
| Т. |
запы́неным |
запы́ненай запы́ненаю |
запы́неным |
запы́ненымі |
| М. |
запы́неным |
запы́ненай |
запы́неным |
запы́неных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
запы́нены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
запы́нены |
запы́неная |
запы́ненае |
запы́неныя |
| Р. |
запы́ненага |
запы́ненай запы́ненае |
запы́ненага |
запы́неных |
| Д. |
запы́ненаму |
запы́ненай |
запы́ненаму |
запы́неным |
| В. |
запы́нены (неадуш.) запы́ненага (адуш.) |
запы́неную |
запы́ненае |
запы́неныя (неадуш.) запы́неных (адуш.) |
| Т. |
запы́неным |
запы́ненай запы́ненаю |
запы́неным |
запы́ненымі |
| М. |
запы́неным |
запы́ненай |
запы́неным |
запы́неных |
Кароткая форма: запы́нена.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
запы́нены разг., в разн. знач.
1. заде́ржанный, остано́вленный;
2. остано́вленный;
1-2 см. запыні́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)