запуха́ць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
запуха́ю |
запуха́ем |
| 2-я ас. |
запуха́еш |
запуха́еце |
| 3-я ас. |
запуха́е |
запуха́юць |
| Прошлы час |
| м. |
запуха́ў |
запуха́лі |
| ж. |
запуха́ла |
| н. |
запуха́ла |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
запуха́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
запуха́ць несов., разг. запуха́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
запуха́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да запухнуць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
запуха́ть несов., разг. запуха́ць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
◎ Пу́шкаць ’ласкатаць’ (ПСл.). Магчыма, гукапераймальнае запухаць, пу́хкаць ’дуць’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)